I nie żyli długo, i nie żyli szczęśliwie… rozwód nie z bajki

Chcę rozwieść się z mężem… – powoli powiedziała Królowa.

Wróżka coach zamilka, ale zamilkła profesjonalnie, świadoma ciszy w procesie coachingowym, terapiach, mediacjach i wszystkich innych. Zamilkła tak profesjonalnie, że pewnie tatko Freud, wujek Erickson i kilku zwolenników technik prowokatywnych z uznaniem spojrzeliby na wróżkę. A może zamilkła zaskoczona(?), i szybko analizowała czy kontrakt coachingowy pozwala, czy nie pozwala analizować stan cywilny Królowej…

… a potem, po prostu zaczęła rozmawiać z człowiekiem, dla którego w tym momencie było to ważne.

W bajkach, którymi małe księżniczki zaczytują się w dzieciństwie, wszystko kończy się cudownym „i żyli długo i szczęśliwie”. Autorów baśni, a właściwie reprezentantów mądrości ogólnoludzkiej, którą autorzy tylko spisali, jakoś nie zdawało się zastanawiać czy mają szasnę przetrwać:

małżeństwo Śpiącej Królewny i nekrofila. Związek zaczął się od tego, że Królewna była kompletnie nieprzytomna…  więc czy przetrwał jej pobudkę. Może niezaproszona wróżka chrzestna uśpiła ją nie z zemsty, ale żeby ją chronić przez grasującym w okolicy księciuniem.

małżeństwo Śnieżki i Księcia. Czy to małżeństwo przetrwało trudną rozmowę o tym jak wyglądało życie w domku z siedmioma Krasnalami, co do których potrzeb i możliwości seksualnych nikt, kto obejrzał lub przeczytał Grę o Tron, nie ma chyba wątpliwości. W Grze o Tron był tylko jeden krasnal… Niby tylko im gotowała??? i sprzątała??? proszę…

małżeństwo Kopciuszka. Dziewczyny z obsesją sprzątania i lękiem przed wychodzeniem z domu (z piwnicy wyszła dopiero przy aktywnym wsparciu matki chrzestnej) i Księcia fetyszysty, który bardziej interesuje się obuwiem dziewczyny niż nią samą. Latał z pantoflem po całym królestwie. Czy naprawdę zależało mu na Kopciuszku? Może chciał drugi szklany pantofelek do pary…

małżeństwo Roszpunki z kryminalistą… Roszpunki, która poza wieżą, naprawdę niewiele widziała i właściwie stała się ofiarą łowcy posagów.

Czy naprawdę te historie mogły się dobrze skończyć? Niestety, o tym jak wyplątały się te Królowe i ci Królowie z tych związków, bajki milczą. Wszystko kończy się optymistycznym „i żyli długo i szczęśliwie”. Brak jakichkolwiek praktycznych wskazówek, choćby w postaci telefonu do nadwornego adwokata. Gdzie szukać pomocy, gdy stwierdzisz,  że nie chcesz już żyć z fetyszystą, nimfonką, nekrofilem…? Królowa i Król w takich sytuacjach mogą skorzystać z danych empirycznych, kazuistyki, którą chętnie dostarczą znajomi. Wystarczy zapytać przyjaciół, jakie zakończenia bajek małżeńskich oni znają. I wtedy zaczynają się opowieści „ku przestrodze”. Przy byłych partnerach wilk z bajki wydaje się uroczym sierściuchem. Zawsze znajdzie się znajomy, lub znajomy znajomych, który tak bardzo nie chce zakończyć związku, że każdą wolną chwilę spędza na uzupełnianiu akt sądowych, poprzez dołączania kolejnych tomów spraw o podział majątku, pozbawienie prawa do… , alimenty i tak dalej. Bajka w tych kolejnych odsłonach bardziej przypomina dramat, a z czasem zmienia się w farsę. W umyśle Królowej może pojawić się wtedy myśl, że i w jej przypadku, czeka ją poznanie w najbliższym sądzie rodzinnym, wszystkich sal, sędziów i utrzymywanie kilku kancelarii prawniczych.

Nie chcę tak. – Królowa zaczyna podejmować decyzję(?)

Byłam z nim tyle lat, nie chcę go zniszczyć. Kochałam go. – Królowa zaczyna pomału definiować co jest dla niej ważne.

Chce zachować w tym wszystkim poczucie godności i nie mieć do siebie o nic pretensji – Królowa wzmacnia pomału siebie w decyzji

Może się to nie udać. Druga strona może mieć inny pomysł na zakończenie bajki. Nie mamy wpływu na innych, mamy wpływ na siebie.

W trakcie małżeństwa na partnera/partnerkę mówimy mąż, żona. Ludzie się rozchodzą i nie ma wtedy odrębnego słowa na określenie tej relacji… dodaje się do rzeczownika mąż, żona,  słowo eks, lub była/były. Dalej jednak pozostaje słowo mąż, żona. Była-żona, były-mąż. Może warto – choćby przez to słowo – pamiętać o tym co ludzi połączyło i zanim wejdzie się na jedyną słuszną drogę mordu i zniszczenia, chwilę pomyśleć czy takie ma być zakończenie tej bajki…. Bajki, w której po jakimś czasie nie wiemy już kto jest jakim bohaterem.

Podobno ludzie najlepiej poznają się po rozwodzie…, siebie znam, wiem jak chcę żeby ten rozwód wyglądał – kończy Królowa z pozwem w ręku.

 

 

Ps1. Tak wiem… każdy z Was ma wielu znajomych, którzy po rozwodzie przestali być kotkiem, misiaczkiem a stali się zwykłą świnią. Też takich znam, ale to nie oznacza, że ewolucja od koteczka-męża, misiaczka-żony do świni-eks jest jedyną ścieżką rozwojową.

Ps2. Zdanie, że ludzie najlepiej poznają się w trakcie i po rozwodzie przeczytałam w książce Jedz, módl się i kochaj Elizabeth Gilbert