Sztuka kochania – film o Michalinie Wisłockiej?

„Przeklęta baba się uparła”. Ten tekst dość często pojawia się w filmie ”Sztuka kochania” Uparła się, że….?

• …pomoże kobietom?
• …pomoże parom, rodzinom?
• …pomoże ludziom?
• …wyda tę „książkę o seksie”?
• …wyda tę „książkę z obrazkami”, z rozdziałem o orgazmach, z rozdziałem o antykoncepcji, o myciu się… itd?

Dlaczego chciała „to” zrobić? Bo… nie mogła już patrzeć na wykrwawiającą się nastolatkę po „skrobance”? Bo to nie jest „normalne”, że dwa lata po ślubie małżeństwo nie zastało „skonsumowane”? Bo w latach ’60, ’70, ’80, to wszystko co dziś możemy o seksie przeczytać, zobaczyć, było tabu? Bo…? Dlaczego lekarz; dziwna baba w chustce na głowie; z jamniczkiem; pisze taką książkę?

W jednej ze scen filmu, Michalina Wisłocka spotyka Zbigniewa Religę. „Sztuka kochania”, „Bogowie” oba filmy opowiadają o ludziach, którzy wbrew innym, wbrew zasadom, zniechęcani, atakowani, mieli cel, który konsekwentnie realizowali. Nie byli jednak bohaterami lukrowanych poradników motywacyjnych. „Wyznacz sobie cel, zacznij go realizować” – życie nie jest tak proste, jak sugerują nam spece od naszego życia . Wisłocka, Religa i pewnie wielu innych, podobnych do nich, swoje idee realizowali w opozycji do rzeczywistości, w której funkcjonowali. Czy było warto?

„Nie robisz źle, robiąc dobrze” – to jeden z cytatów Marka Twain’a. Skąd biorą się ludzie, którzy „robią dobrze”, w rzeczywistości, której prawie wszyscy mówią im, że „robią źle”?

Michalina Wisłocka nie jest postacią z prozy pozytywistycznej. Bohaterką, wzorcem osobowym, który stawialibyśmy za wzorzec naszym dzieciom. Nie znam ludzi, którzy powiedzieliby do swojego dziecka „bądź jak Michalina Wisłocka”! Jej życie prywatne, jej relacje z ludźmi, jej relacje z córką… to wszystko nie przypomina wyidealizowanych biografii, które często możemy znaleźć na półkach sklepowych.

Wisłocka urodziła się.

Wisłocka napisała książkę, która zmieniła PRL-owską rzeczywistość.

Wisłocka pomiędzy urodzeniem się, a napisaniem książki, ŻYŁA.

To życie było… pełne „błędów”(?), które Ty, drogi widzu i czytelniku, obserwatorze życia Michaliny Wisłockiej, pewnie byś nie popełnił.

To życie, było pełne „kompromisów”(?), na które Ty, pewnie byś się nie zdecydował.

To życie to decyzje(?), których Ty pewnie byś nie podjął.

Skąd biorą się ludzie, którzy dążą do zrealizowania określonego celu, wbrew rozsądkowi, zasadom, normom, które obowiązują w danej rzeczywistości? Może właśnie dzięki własnym biografiom. Życiu, które przeżyli naprawdę.

Czy warto zobaczyć film? Warto.

Oglądając go trzeba jednak pamiętać, że nasza biografia to tysiące puzzli. Nie każdy puzzle, element układanki, jest „super”. O wielu z nich chcielibyśmy zapomnieć. Żaden z tych puzzli nie definiuje Cię całkowicie. Wszystkie elementy układanki są potrzebne, by stworzyć całość – historię każdego z nas.

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz